Grunnuppbygging rafhlöðutengisins er: ①Tengiliður ② einangrunarefni ③Helja ④Aukahlutir
1. Tengiliðurinn er kjarninn í tenginu sem framkvæmir rafmagnstengingu. Tengiliðaparið er almennt samsett úr jákvæðu snertistykki og neikvæðu snertistykki.
Jákvæðu snertihlutinn er stífur hluti og lögunin er sívalur (kringlótt pinna), ferkantaður dálkur (ferningspinna) eða flatur (innskot). Jákvæð snerting er venjulega gerð úr kopar og fosfórbrons.
Neikvæða snertihlutinn er tjakkur, sem er lykilþáttur tengiliðaparsins. Þegar það er sett í pinnann byggir það á teygjuuppbyggingu til að mynda teygjanlegt aflögun, mynda teygjukraft og mynda náið samband við jákvæða snertihlutann til að ljúka tengingunni. Uppbygging tjakksins felur í sér dálktegund (grópform, minnkandi munnur), gerð stillingargaffils, gerð þverslá (lengdargróp), brjóta gerð (lengdargróp, mynd 9), gerð kassa (ferningstjakkur), fjaðurtjakk með ofstækkun osfrv.
2. Einangrunarefni eru einnig almennt nefnd undirlag eða innstungur. Hlutverk þess er að raða tengiliðunum í samræmi við nauðsynlega stöðu og rými til að tryggja einangrunarafköst milli tengiliða og húsnæðis. Góð einangrunarþol, þrýstingsþol og auðveld vinnsla eru grunnkröfur fyrir val á einangrunarefni sem á að vinna í einangrunarefni.
3. Skelin, einnig kölluð skel, er ytri hlíf tengisins, sem veitir vélrænni vernd fyrir innbyggða einangrunarfestingarplötuna og hengilásina og veitir kvörðun þegar innstungur og innstungur eru settar í til að festa tengið við tækið.
4. Aukabúnaðurinn er skipt í uppbyggingar aukabúnað og uppsetningar aukabúnað. Uppbygging aukabúnaður eins og klemmuhringar, staðsetningarlyklar, staðsetningarpinnar, leiðarpinnar, tengihringar, kapalklemmur, þéttihringir, þéttingar osfrv. hlutar.
